Μαιευτηρας-Γυναικολογος: Στην Ελλαδα… κατι περισσοτερο απο γιατρος!

Στην Ελλάδα… κάτι περισσότερο από γιατρός!

Φίλος, εξομολογητής, ψυχολόγος, συμπαραστάτης σε δύσκολες φάσεις της ζωής: κι όμως, αυτά είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα μαιευτήρα – γυναικολόγο με μια γυναίκα. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, η σχέση αυτή είναι πολυσύνθετη και ξεπερνά τα στενά ιατρικά όρια. Γιατί, όμως;

Αν ψάξει κάποιος για ιδιαίτερες και μοναδικές σχέσεις στη ζωή του, θα βρει ελάχιστες. Ιδιαίτερα όταν αυτές έχουν να κάνουν με γιατρούς, νοσοκομεία και πόνο. Κι όμως, υπάρχει μια σχέση που αναντίρρητα θα μπορούσε να θεωρηθεί μοναδική και ιδιαίτερη: είναι η σχέση μαιευτήρα-γυναικολόγου με τη γυναίκα που παρακολουθεί.

Ο μαιευτήρας-γυναικολόγος είναι ο «γιατρός» της γυναίκας. Στην πραγματικότητα, όμως, στην Ελλάδα ο γυναικολόγος δεν είναι μόνο ο γιατρός της γυναίκας. Είναι ένας πολύ κοντινός της άνθρωπος, που πολλές φορές θα λειτουργήσει σαν φίλος της, εξομολογητής, ψυχολόγος, συμπαραστάτης της σε δύσκολες φάσεις της ζωής της. Όλα τα άγχη και οι φοβίες των γυναικών για τη ζωή τους, τη σχέση τους και τα παιδιά τους διυλίζονται μέσα από την επικοινωνία τους με το γυναικολόγο.

Η σχέση αυτή ξεκινά από τότε που για πρώτη φορά η γυναίκα θα αναζητήσει γυναικολογική εξέταση και θα συνεχιστεί συνήθως για πολλά πολλά χρόνια. Ο γυναικολόγος είναι ο πρώτος που θα σκεφτεί η κάθε γυναίκα μόλις διαπιστώσει μια εγκυμοσύνη. Πολλές φορές, πριν ακόμα το ανακοινώσει στο σύντροφό της, θα έχει τηλεφωνήσει στο «γιατρό της». Βρίσκεται δίπλα της σ’ όλη αυτή την πρωτόγνωρη εμπειρία της μητρότητας, βοηθώντας τη να ζήσει με τον καλύτερο τρόπο την πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής της. Από κει και πέρα αυτή η σχέση είναι «σχέση ζωής». Σ’ αυτόν θα απευθυνθεί πρώτα σχεδόν σε οποιοδήποτε ιατρικό πρόβλημα, ακόμα κι αν αυτό δε σχετίζεται με γυναικολογικά ζητήματα.

Πολυεπίπεδη προσφορά

Όπως καταλαβαίνει κανείς, κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο να γίνει. Ο μαιευτήρας-γυναικολόγος, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, επί σειρά ετών, εκτός από το μυαλό και την επιστήμη του, διαθέτει την ψυχή του στην κάθε γυναίκα που παρακολουθεί. Φυσικά οι γυναίκες το αντιλαμβάνονται και ανταποδίδουν με την εμπιστοσύνη τους.

Μ’ αυτόν τον τρόπο η υγεία της γυναίκας προφυλάσσεται πολλαπλώς. Διότι άμεσα, επιστημονικά και υπεύθυνα θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει. Επιπλέον, το επίπεδο πρόληψης και παρακολούθησης της υγείας των γυναικών βελτιώνεται. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αυξάνονται φυσικά τα οφέλη των ίδιων των γυναικών και των παιδιών που έρχονται στον κόσμο. Η περιγεννητική θνησιμότητα μειώνεται, η εμπειρία του τοκετού γίνεται καλύτερη. Ανίατες καταστάσεις περιορίζονται.

Είναι επίσης σίγουρο ότι η αυτή η μοναδική σχέση μαιευτήρα-γυναικολόγου και γυναίκας είναι ένα μοναδικό φαινόμενο που απαντάται κυρίως, ίσως και μόνο, στην Ελλάδα. Αυτός είναι και ο λόγος που, ενώ πολλές γυναίκες ιδιαίτερα τώρα, σπουδάζουν, ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό, θα επιστρέψουν στην Ελλάδα να εξεταστούν γυναικολογικά. Δεν εμπιστεύονται εύκολα άλλους γιατρούς. Ιδίως η εντελώς απρόσωπη και απρόσιτη σχέση με τους γιατρούς του εξωτερικού τις απωθεί και αναζητούν τους Έλληνες γυναικολόγους τους.

Η γυναίκα προσφέρει πολλά στην κοινωνία σε πολλά επίπεδα. Αξίζει να της δώσουμε την προσοχή μας, να της αφιερώσουμε τις γνώσεις μας και ίσως ένα μέρος της ζωής μας. Ας επενδύσουμε όλοι σ’ αυτήν τη σχέση.

Βασιλική Δημητρέλη

Μαιευτήρας - Γυναικολόγος, Επιστημονική Συνεργάτις ΜΗΤΕΡΑ

Η ΝΕΑ Α.L.M.I.S. ΑΡΘΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΙΣΧΙΟΥ

Ο όρος «μικρής επεμβατικότητας» ή Μ.I.S. ( Minimally Invasive Surgery) αρθροπλαστική ισχίου χρησιμοποιείται για διάφορες νέες τεχνικές αρθροπλαστικής ισχίου με μονή ή διπλή τομή, πρόσθια, πλάγια, προσθιο-πλάγια, ή οπίσθια τομή. 

Η πρόσθια έχει καθιερωθεί και ως Α.Μ.Ι.S. [Αnterior-Minimally-Invasive-Surgery]. και η προσθιοπλάγια ως A.L.M.I.S.[Antero-Lateral-Minimally-Invasive-Surgery]Το κοινό χαρακτηριστικό αυτών των τεχνικών είναι η μικρή τομή και η ελαχιστοποίηση της επέμβασης στους μυς.

 Οι διαφορές τους σχετίζονται εκτός από τον τρόπο προσπέλασης, από τις διεγχειρητικές ή μετεγχειρητικές επιπλοκές που έχει εμφανίσει η κάθε μια από αυτές.  

Παρά τον αρχικό ενθουσιασμό οι επιπλοκές αυτών των τεχνικών και κυρίως της πρόσθιας τύπου Α.Μ.Ι.S. τομής όπως η κάκωση του μηροδερματικού νεύρου,  κατάγματα μηριαίου ή ποδοκνημικής άρθωσης από υπερβολική έλξη, κακή τοποθέτηση των εμφυτευμάτων κ.λ.π. δημιούργησαν την ανάγκη τροποποίησης ορισμένων από αυτές τις τεχνικές με έμφαση κυρίως στην εσωτερική αποφυγή κακώσεων αλλά και στο πόσο καλά τοποθετούνται τα εμφυτεύματα στον ασθενή.

Για να αποφευχθεί η κακή τοποθέτηση των εμφυτευμάτων με τις πολύ μικρές τομές, λόγω δυσκολιών από την περιορισμένη ορατότητα χρησιμοποιήθηκαν συστήματα ρομποτικής αλλά ο μεγάλος χρόνος εγκατάστασης αυτών των συστημάτων με τον ασθενή σε αναισθησία και η πολυπλοκότητα της επέμβασης δημιούργησαν νέα επιπλέον προβλήματα.

Για να αποφευχθούν τα προβλήματα και οι επιπλοκές των ως άνω τεχνικών αρθροπλαστικής ισχίου, ο κ. Χριστοδούλου, με μακρόχρονη εμπειρία στις αρθροπλαστικές, με την βοήθεια και του πρώην συνεργάτη του χειρουργού ορθοπεδικού κ. Διαλέτη, βελτίωσε και μετέτρεψε την Γαλλική τεχνική “Thomine” στην λεγόμενη νέα A.L.M.I.S. αρθροπλαστική (Antero-Lateral-Minimally-Invasive-Surgery) ώστε να είναι η επέμβαση απλούστερη, λιγότερο επεμβατική, πιο ασφαλής και σχεδόν αναίμακτη στις περισσότερες περιπτώσεις.

Με την νέα A.L.M.I.S. αρθροπλαστική η τομή δέρματος είναι μικρή ή μέτρια στα πλάγια του άνω τμήματος του μηρού και εσωτερικά δεν επεκτείνεται στον έξω πλατύ μυ και στα του αγγεία του. Δεν τραυματίζονται οι κλάδοι της εν τω βάθει μηριαίας αρτηρίας όπως της έξω περισπώμενης που τραυματίζονται συνήθως στις πλάγιες τύπου Hardinge προσπελάσεις, ούτε τα άνω γλουτιαία αγγεία και νεύρα. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν τέμνεται κανένας μυς του ισχίου αλλά και στις πολύ δύσκολες περιπτώσεις ανασπάται αρχικά και επανακαθηλώνεται στο τέλος της επέμβασης πολύ μικρό τμήμα της πρόσθιας κατάφυσης του μέσου γλουτιαίου μυός που όμως δεν συμμετέχει και δεν επηρεάζει την απαγωγική δραστηριότητα του ισχίου. Αυτό βελτιώνει σημαντικά την ορατότητα για την άριστη τοποθέτηση των εμφυτευμάτων. 

Επίσης δεν τέμνονται οι έξω στροφείς μυς του ισχίου ούτε ο απιοειδής μυς που σύμφωνα με πρόσφατη εργασία στο πλέον έγκυρο διεθνές ορθοπεδικό περιοδικό της Αμερικής, το Clinical Orthopaedics, διαπιστώθηκε να τραυματίζεται και να τέμνεται κατά την πρόσθια τύπου A.Μ.Ι.S. αρθροπλαστική ισχίου σε μεγάλο ποσοστό εκ των έσω που είναι δύσκολο να επανακαθηλωθεί αλλά τέμνεται και σχεδόν σε όλες τις οπίσθιες προσπελάσεις. Ο έξω αυτός στροφέας μυς συμμετέχει στην σταθερότητα του ισχίου.

Συγκεκριμένα στο ως άνω διεθνές ορθοπεδικό περιοδικό [ Clinical Orthopaedics and Related Research: December 2006 - Volume 453,  pp 293-298 ] αναφέρεται ότι κατά την πρόσθια μικρής παρεμβατικότητας προσπέλαση στο ισχίο ήτοι τύπου (A.M.I.S.) Smith-Petersen, o τείνων την πλατεία περιτονία μυς βρέθηκε να έχει τραυματισθεί σε ποσοστό περίπου 31% και ο καταφυτικός τένοντας του ορθού μηριαίου σε ποσοστό 12%. Ο πυραμοειδής ( απιοειδής) μυς κόπηκε στο 50% αυτών των προσπελάσεων για να κινητοποιηθεί το μηριαίο οστούν.

Σε συνδυασμό με τα πλέον σύγχρονα και βελτιωμένα βιομφυτεύσιμα υλικά όπως είναι η κοτυλιαία πρόθεση βιεμφυτεύσιμου τιτανίου τύπου Zweymuller με ειδικά πτερύγια αντί για βίδες ή ακρυλικό οστικό τσιμέντο, η τεχνική αυτή προσφέρει άμεση λειτουργική αποκατάσταση ακόμη και στα πολύ κατεστραμμένα οστεοαρθριτικά ισχία όπως είναι οι περιπτώσεις που αφορούν οστεοαρθρίτιδα σε έδαφος δυσπλασίας ή συγγενούς εξαρθήματος.

Σχετικό άρθρο των κ. Ν. Χριστοδούλου και  Κ. Διαλέτη με τα άριστα αποτελέσματα της εφαρμογής των ως άνω εμφυτευμάτων σε περιπτώσεις οστεοαρθρίτιδας σε συγγενές εξάρθρημα ή δυσπλασία ισχίου δημοσιεύθηκε στο πλέον έγκυρο περιοδικό της Αμερικής,   το Clinical Orthopaedics and Related Research, 468;1912-1919, 2010 ( U.S.A. ) 

Η  άμεση  διεγχειρητική ισχυρή συγκράτηση και σταθερότητα των βιολογικά ενσωματούμενων στο οστούν  κοτυλιαίων εμφυτευμάτων τιτανίου, με τα ειδικά πτερύγια για άμεση ισχυρή διεγχειρητική συγκράτηση με περιστροφή, επιτρέπει την πλήρη φόρτιση και  βάδιση από την πρώτη ημέρα και εφόσον δεν υπάρχουν προβλήματα σε άλλες αρθρώσεις ή συνοδοί άλλες παθήσεις, το ανέβασμα και κατέβασμα σκάλας από τις πρώτες μετεγχειρητικές ημέρες, με ή χωρίς υποβοήθηση. 

Με τα νέα αυτά βιοεμφυτεύσιμα υλικά  προκαλείται ισχυρή μόνιμη περιπροθετική ανάπτυξη νέου οστού ώστε  να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα στις επιφάνειες μεταξύ των εμφυτευμάτων και στο οστούν για όλη την επόμενη διάρκεια της ζωής των ασθενών.  

ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ NEΑΣ ALMIS (ANTEROLATERAL) ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΧΙΟΥ

1. Απλή και σύντομη επέμβαση, με ελεύθερο το σκέλος, χωρίς πολύωρη συνεχή έλξη σε ειδικό χειρουργικό τραπέζι, χωρίς πολύπλοκους χειρισμούς και με ελάχιστη γενική επιβάρυνση.   

2. Επέμβαση διάρκειας μικρότερης συνήθως της μίας ώρας, χωρίς γενική αναισθησία, μόνον με επισκληρίδιο αναισθησία και αναλγησία.

3. Η προσπέλαση γίνεται στην κατεύθυνση του άξονα περιστροφής της κοτύλης, δηλαδή προσθιοπλάγια ώστε να υπάρχει καλύτερη ορατότητα και ευκολία χειρισμών για την τοποθέτηση σε άριστη θέση των εμφυτευμάτων.

4. Μειωμένος μετεγχειρητικός πόνος, κυρίως λόγω της μικρότερης κάκωσης των ιστών. 

5. Συντομότερη αποκατάσταση. Το περπάτημα μπορεί να αρχίσει λίγες ώρες μετά την επέμβαση με πλήρη φόρτιση του σκέλους.

6. Μικρότερη παραμονή στο Νοσοκομείο. 

Συνήθως 1 έως 3 ημέρες.

7. Η τομή του δέρματος είναι μικρή και προσαρμοσμένη στις ιδιαιτερότητες του κάθε ασθενή. Γίνεται στα πλάγια του μηρού, δεν αφήνει αντιαισθητικές ουλές και δεν χρειάζεται αφαίρεση ραμμάτων γιατί εφαρμόζεται βιοαπορροφήσιμη ραφή.

8. Ταχύτερη επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες.

9. Ελάχιστη απώλεια αίματος. Οι μεταγγίσεις ομόλογου αίματος είναι πολύ σπάνιες.

10. Ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος θρόμβωσης, κυρίως λόγω της γρήγορης κινητοποίησης και βάδισης, της ελάχιστης κάκωσης των ιστών και της σύντομης επέμβασης.

11. Μειωμένος κίνδυνος εξάρθρωσης. Η διατήρηση των μυών σε πάρα πολύ κατάσταση σχεδόν μηδενίζει τον κίνδυνο εξαρθρήματος.

12. Αποτροπή μόνιμης χωλότητας.  Η αποφυγή κάκωσης του μέσου γλουτιαίου μυός και κυρίως του οπίσθιου και μέσου ισχυρού τμήματός του καθώς και του άνω γλουτιαίου νεύρου ελαχιστοποιεί την χωλότητα που ήταν συχνή στις παλιές μεγάλες πλάγιες τομές και προσπελάσεις. (Εφόσον βέβαια δεν ευθύνεται για αυτήν η χρόνια μόνιμη πλάγια παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης και της λεκάνης ή το άλλο ισχίο από άλλη πάθηση).  

13. Συντομότερη επιστροφή στη φυσιολογική ζωή.  Το ανέβασμα και κατέβασμα σκάλας ξεκινά συνήθως μία έως δύο ημέρες μετά την επέμβαση και η πλειοψηφία των ασθενών μπορεί να οδηγήσει αυτοκίνητο σε δύο εβδομάδες.

14. Μακροχρόνια επιβίωση της αρθροπλαστικής. Τοποθετούνται τα εμφυτεύματα στην καλύτερη δυνατή θέση και είναι σύγχρονα μόνιμης βιολογικής ενσωμάτωσης, σαν τα σύγχρονα κοχλιωτά οδοντικά βιολογικής ενσωμάτωσης εμφυτεύματα τιτανίου, χωρίς χρήση συμπληρωματικών βιδών ή στερέωση με ακρυλικό πολυμερές.   

Η νέα ALMIS (Anterolateral) εφαρμόζεται, με άριστα αποτελέσματα, και στις περιπτώσεις υποκεφαλικών καταγμάτων ισχίου σε ηλικιωμένους ασθενείς, για ημιαρθροπλαστική ή ολική αρθροπλαστική, με μικρή τομή, σύντομη επέμβαση με υπαραχνοειδή απλή αναισθησία και αναλγησία και ελάχιστη γενική επιβάρυνση, για άμεση κινητοποίηση και βάδιση. Στις περιπτώσεις που γίνεται μόνον ημιαρθοπλαστική για κάταγμα ισχίου η επέμβαση και η αποκατάσταση είναι ακόμη πιο εύκολη !

Η νέα ALMIS (ANTEROLATERAL) αρθροπλαστική εφαρμόζεται και στις περιπτώσεις οστεοαρθρίτιδας μετά από συγγενές  (χαμηλό) εξάρθρημα ή σε δυσπλασία ισχίου.

Διεθνής μελέτη του κ. Ν. Χριστοδούλου, Κ. Διαλέτη και συνεργατών, με τα άριστα αποτελέσματα της ως άνω A.L.M.I.S. Aρθροπλαστικής Iσχίου δημοσιεύθηκε (Απρίλιος 2011) στο επίσημο Ευρωπαϊκό  Περιοδικό Ορθοπεδικής Χειρουργικής και Τραυματολογίας  ήτοι στο «Εuropean Journal of Orthopaedic Surgery & Traumatology.Εκδόσεις SPRINGER. 

Καρκινος του Μαστου

Γιατρέ, τι είναι ο καρκίνος;
Πρόκειται για μια πολύ σοβαρή κατάσταση που μπορεί να βρεθεί η υγεία μας και αφορά μια ομάδα ασθενειών, πάνω από 200 διαφορετικά νοσήματα, που εάν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο την ζωή μας.

Τι είναι αυτό που τον προκαλεί;
Το σώμα μας είναι φτιαγμένο από κύτταρα που διαφοροποιούνται  μεταξύ τους όσο αναφορά την αρχιτεκτονική και τις λειτουργίες τους. Οι ίδιες ομάδες κυττάρων σχηματίζουν τα όργανα του σώματος όπως το ήπαρ, το πάγκρεας, το παχύ έντερο, τον πνεύμονα, τον προστάτη τις ωοθήκες, κ.τ.λ. Καθένα από αυτά τα κύτταρα θα ολοκλήρωση τον κύκλο της ζωής του και θα πεθάνει αφήνοντας πίσω ένα άλλο κύτταρο ίδιο με αυτό προέλευσης του. Η διαδικασία αυτή  του πολλαπλασιασμού αστυνομεύεται από ελεγκτικούς μηχανισμούς όπως γονίδια και άλλα, κατά την διάρκεια της αναπαραγωγής αλλά και μετά την ολοκλήρωση της.
Διαταραχές με τελικό αποδέκτη τον ελεγκτικό μηχανισμό της αναπαραγωγής των κυττάρων είναι τα αίτια ανώμαλης και ανεξέλεγκτης ανάπτυξης κυττάρων, των
Όπως γνωρίζετε τα καρκινικά κύτταρα μπορούν δυστυχώς α)να πολλαπλασιάζονται στο άπειρο σε πολύ γρήγορους ρυθμούς, β) να εξαντλούν όλα τα θρεπτικά αποθέματα του οργανισμού προς όφελός τους προκαλώντας την γνωστή νεοπλασματική καχεξία στους ασθενείς και γ) να μεταναστεύουν σε άλλα όργανα δημιουργώντας όγκους διαφόρων διαστάσεων διαταράσσοντας τις ζωτικές τους λειτουργίες.

Πώς εμφανίζεται ο καρκίνος του μαστού;

Αυτή η διαταραχή που αναφέραμε μπορεί να εμφανιστεί στα λόβια(εκεί που γίνετε η παραγωγή του γάλακτος) ή τους πόρους(μεταφέρουν το γάλα στη θηλή) του μαστικού αδένα. Ο καρκίνος αυτός ονομάζετε αντίστοιχα Λοβιακός ή Πορογενής και εάν βγει εκτός των λοβίων και των πόρων διηθητικός Λοβιακός η Πορογενής καρκίνος.

Ποια είναι η επίπτωση/συχνότητα του καρκίνου του μαστού;
Ο καρκίνος του μαστού είναι η συχνότερη κακοήθεια στις γυναίκες. Η επίπτωση του καρκίνου του μαστού  στο γενικό πληθυσμό που θα ζήσει μέχρι την ηλικία των 90 ετών  είναι μία στις 8-12 γυναίκες. Το 20% περίπου αυτών των γυναικών οφείλεται σε κληρονομούμενο καρκίνο του μαστού.

Ποιοι  είναι οι παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του μαστού;

• ΓΕΝΕΤΙΚΟΙ
• ΟΡΜΟΝΙΚΟΙ
• ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟΙ
• ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟΙ

Ειδικότερα: Ηλικία, εθνότητα, οικογενειακό ιστορικό, ηλικία εμμηναρχής, άτεκνες γυναίκες, ηλικία πρώτου τοκετού,ηλικία εμμηνόπαυσης, βιοψίες μαστού στο παρελθόν, άτυπη υπερπλασία η LCIS, ακτινοβολία θώρακος στο παρελθόν, οστική πυκνότητα πυκνοί μαστοί, φορέας  γονιδιακών μεταλλάξεων όπως των BRCA1/2 , P53, PTEN  και  άλλων  υπεύθυνων  για  ανάπτυξη  καρκίνου  του  μαστού, θεραπεία ορμονικής αποκατάστασης με οιστρογόνα και προγεστερόνη, παχυσαρκία, κατανάλωση αλκοόλης.

Μπορούμε να παρέμβουμε στους παράγοντες κινδύνου και να επηρεάσουμε την έκβαση της νόσου;
Υπάρχουν αναστρέψιμοι και μη αναστρέψιμοι παράγοντες κινδύνου
Αναστρέψιμοι παράγοντες κινδύνου

• Παχυσαρκία
• Κατανάλωση αλκοόλ
• Πρόσληψη οιστρογόνων

Μη-αναστρέψιμοι παράγοντες κινδύνου

• Γένος
• Ηλικία
• Πρώιμη εμμηναρχή/ καθυστερημένη εμμηνόπαυση
• Μη τεκνοποίηση
• Αργοπορημένη πρώτη τεκνοποίηση
• Οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού
• Καλοήθες νόσημα μαστού
• Προηγούμενη έκθεση σε ακτινοβολία θωρακικού τοιχώματος
• Γονιδιακές μεταλλάξεις(BRCA ½)

Ποια είναι τα συμπτώματα του καρκίνου του μαστού;
Μπορεί να παρατηρούνται τα εξής:
1) Ψηλαφητή μάζα στο μαστό ή την μασχάλη
2) Ασυνήθεις μεταβολές της θηλής (εισολκή θηλής) ή της Δομής του μαστού                               3) Ασυμμετρία
4)Ερυθρός, ζεστός, οιδηματώδης μαστός με δέρμα που μοιάζει φλούδα πορτοκαλιού
5) Επώδυνος μαστός(συνήθως όχι κακοήθεια)
6) Χωρίς συμπτωματολογία

Ποια είναι τα στάδια της νόσου του καρκίνου του μαστού;

Τα στάδια της νόσου είναι IV(τέσσερα) με πρώιμη νόσο το στάδιο I(ένα) και μεταστατική νόσο το στάδιο IV(τέσσερα).
Υπάρχει ίαση στον καρκίνο του μαστού;
Βεβαίως  υπάρχει και σχετίζεται με την πρώιμη νόσο (έγκαιρη διάγνωση)  και τα βιολογικά της χαρακτηριστικά. Θα έχετε ακούσει περιστατικά ασθενών που δεν υποτροπίασαν ποτέ, αλλά και άλλα που υποτροπίασαν ακόμα και μετά από 15- 20 χρόνια.

Δηλαδή το στάδιο της νόσου είναι ο βασικότερος προγνωστικός παράγοντας για την έκβαση της νόσου;
Κυρίως αλλά όχι μόνο.
Ο παρακάτω πίνακας υποδεικνύει κάποιους βασικούς προγνωστικούς και προβλεπτικούς παράγοντες που σχετίζονται με την έκβαση της νόσου:

Η νόσος αρχικού σταδίου (στάδιο Ι ως ΙΙΙ) αντιμετωπίζεται με στόχο την παράταση της επιβίωσης ακόμα και την ίαση.
Η μεταστατική νόσος (στάδιο ΙV) αντιμετωπίζεται με κύριο στόχο την βελτίωση της ποιότητας ζωής αλλά και την παράταση της επιβίωσης.
Το στάδιο της νόσου σε συνδυασμό με τα βιολογικά χαρακτηριστικά  την γενική κατάσταση της ασθενούς υπαγορεύει τις θεραπευτικές επιλογές και την πρόγνωση.

Πώς γίνετε η διάγνωση του καρκίνου του μαστού;
Με την κλινική εξέταση που περιλαμβάνει το πλήρες ιατρικό ιστορικό της ασθενούς, την εξέταση και ψηλάφηση μαστών και μασχαλιαίων λεμφαδένων
Κλινικά συμπτώματα 
Απεικονιστική διερεύνηση

• Μαστογραφία/ψηφιακή μαστογραφία
• Υπέρηχος μαστού
• Μαγνητική τομογραφία μαστών

Ιστολογική επιβεβαίωση νόσου

• Λήψη δείγματος ιστού δια λεπτής βελόνης(FNA) 
• Λήψη βιοψίας με tru-cut 
• Αφαίρεση βλάβης(οζιδίου) 

Επιπρόσθετες εξετάσεις

• Σπινθηρογράφημα οστών
• Ακτινογραφία η αξονική τομογραφία θώρακος
• Αξονική τομογραφία άνω και κάτω κοιλίας
• Υπέρηχος άνω και κάτω κοιλίας
• Αιματολογικές εξετάσεις: καρκινικοί δείκτες 

Ποια είναι η αντιμετώπιση αφού διαγνωστεί ο καρκίνος του μαστού;
ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ: Στην αντιμετώπιση της πρώιμης εντοπισμένης νόσου χειρουργικός εξαιρέσιμης που θα φέρει την πλήρη απεικονιστική ογκομείωση. Επίσης παρηγορητικά στην τοπικά εκτεταμένη και μεταστατική νόσο.
ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ: Την χρησιμοποιούμε εκεί που υπάρχει ένδειξη στην πρώιμη νόσο και βέβαια  στην μεταστατική  όπου και  αντιπροσωπεύει το βασικό θεραπευτικό πυλώνα. Επιτυγχάνει παράταση της επιβίωσης, ποιότητα ζωής και  συνεισφέρει στην επίτευξη της ίασης σε συνδυασμό  με  τους άλλους  θεραπευτικούς  χειρισμούς.
ΟΡΜΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ: Χρησιμοποιείται στην πρώιμη η στην μεταστατική ορμονοεξαρτόμενη νόσο. Χαρακτηριστικό της  η καλή ανοχή.                                                    
ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ: Χρησιμοποιείται επί ενδείξεως στην πρώιμη νόσο για την μετεγχειρητική τοπικο-περιοχική αποστείρωση αλλά και παρηγορητικά στην μεταστατική νόσο.

Ποιοι παράγοντες παίζουν ρόλο στην θεραπευτική απόφαση;
-Στάδιο νόσου και βαθμός κακοήθειας
-Κατάσταση ορμονικών υποδοχέων και HER2 status
-Γονιδιακή έκφραση του όγκου
-Παρουσία γνωστών γονιδιακών μεταλλάξεων που θα μπορούσαν    να καθορίσουν την έκβαση της νόσου
-Εμμηνοπαυσιακή κατάσταση, ηλικία και γενική κατάσταση ασθενούς

Ποια πρέπει να είναι η παρακολούθηση μετά την αντιμετώπιση της πρώιμης νόσου;
Λεπτομερές ιατρικό ιστορικό και πλήρης κλινική εξέταση

• ανά 3-6 μήνες για 3 έτη
• ανά 6-12 μήνες για τα επόμενα 2 έτη
• και στη συνέχεια ανά έτος, με προσοχή σε όψιμες παρενέργειες όπως η οστεοπόρωση και ο καρκίνος του  ενδομητρίου 

Μαστογραφία ανά 1 έτος 

Όσο αναφορά την παρακολούθηση της μεταστατικής νόσου;
Εδώ τα πράγματα αλλάζουν πολύ αφού θεραπεία και παρακολούθηση πάνε μαζί.

Τι πρέπει να κάνει ή τι πρέπει να γνωρίζει μια γυναίκα για να αποτρέψει την απειλή για την ζωή της από τον καρκίνο του μαστού;
Πρέπει να γνωρίζει και να εφαρμόζει τους τακτικούς προληπτικούς ελέγχους σύμφωνα με τις διεθνείς κατευθυντήριες γραμμές σύμφωνα με τις υποδείξεις και κατευθύνσεις εγκεκριμένου  ογκολόγου.

Οι διεθνείς  κατευθυντήριες γραμμές είναι ίδιες για όλες τις γυναίκες;
Όχι. Διαφέρουν ανάλογα το κληρονομικό/οικογενειακό ιστορικό. Ανάλογα λοιπόν με την περίπτωση μπορεί να χαρακτηριστεί υψηλού κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού η όχι. Ένας εγκεκριμένος ογκολόγος μπορεί να αναλύσει την κάθε περίπτωση και να υποδείξει μια εξατομικευμένη πρόληψη.

Ποιες είναι οι γενικές οδηγίες ανίχνευσης του καρκίνου του μαστού που θα πρέπει να ξέρει κάθε γυναίκα;
Οδηγίες ανίχνευσης
Κλινικές εξετάσεις μαστού

• Κάθε 1-3 χρόνια στις ηλικίες από 20-40 ετών
• Κάθε χρόνο στις γυναίκες άνω των 40 ετών

Αυτοψηλάφηση

• Περιοδικά από όλες τις γυναίκες

Μαστογραφία

• Πρώτη μαστογραφία αναφοράς στα 35 
• Κάθε χρόνο στις γυναίκες άνω των 40 ετών

Πότε πρέπει να ξεκινάει η αυτοεξέταση και ποιος ο στόχος της;
Έναρξη μετά την ηλικία των 20 ετών        
Δυνατότητα πρώιμης ανάδειξης αλλοιώσεων του μαστού
Δυνατότητα εξοικείωσης των γυναικών με το μαστό του

Πώς γίνετε η αυτοεξέταση;
Η αυτοεξέταση των γυναικών γίνεται με δυο τρόπους, τόσο με την επισκόπηση όσο και με την ψηλάφηση.
ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ(ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ)
Αλλαγή στο μέγεθος ή στο σχήμα των θηλών                        
Αλλαγή στην μορφή του δέρματος των μαστών (ρυτίδωση ή φλοιός πορτοκαλιού)
Διογκώσεις στη θέση των μασχαλιαίων κοιλοτήτων
         
Μπροστά στον καθρέφτη
Τοποθετήστε τα χέρια στα πλευρά σας και παρατηρήστε  προσεκτικά οποιαδήποτε αλλαγή στο χρώμα, το σχήμα ή την  επιδερμίδα του στήθους σας.

Στο ντους
Σηκώστε το ένα σας χέρι πίσω από το κεφάλι σας και με τα δάχτυλα του άλλου χεριού αρχίστε να εξετάζετε με κυκλική φορά το στήθος σας από την περιφέρεια μέχρι να φτάσετε στη θηλή. Ελέγξτε την περιοχή προς τον ώμο και τη μασχάλη. Επαναλάβετε το ίδιο και για το άλλο στήθος.

• Ξαπλώστε  ανάσκελα σε ένα κρεβάτι και βάλτε ένα μαξιλάρι κάτω από την ωμοπλάτη σας. 
• Σηκώστε το χέρι που είναι στην πλευρά του μαστού που θέλετε να ψηλαφίσετε και τοποθετήστε το πίσω από το κεφάλι σας. 
• Με το άλλο χέρι ψηλαφίστε με κυκλικές κινήσεις το μαστό σας.
• Ψηλαφίστε επίσης και την θηλή και πιέστε να δείτε αν εκκρίνει κάποιο υγρό ή αίμα. 
• Στο τέλος πρέπει να ψηλαφίσετε και την αντίστοιχη μασχάλη και να ψάξετε αν υπάρχουν τυχόν διογκώσεις.
• Επαναλάβετε τα ίδια βήματα και για τον άλλο μαστό. 

Πότε πρέπει να γίνετε η αυτοεξέταση;

• 5η  έως 7η  ημέρα της περιόδου
• Εμμηνοπαυσιακές και έγκυες την ίδια ημέρα του μήνα
• Χρειάζεται περίπου 20 λεπτά
• Τουλάχιστον μία φορά τον μήνα
• Εξέταση όλου του μαστού

Γιατί αρκετές γυναίκες δεν την εφαρμόζουν;

• Φόβος
• Ντροπή
• Απασχόληση 

Γιατρέ, ποιο θα λέγατε, εάν υπάρχει, είναι το κλειδί αυτής της νόσου;
Ο τακτικός προληπτικός έλεγχος σύμφωνα με τις διεθνείς κατευθυντήριες γραμμές επιτρέπει την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού σε αρχικό στάδιο άρα και περισσότερες πιθανότητες ίασης.
Όσο αναφορά την πρωτογενή πρόληψη θα συμβούλευα την διακοπή η περιορισμένη χρήσης αλκοόλ, άσκηση και αποφυγή παχυσαρκίας, μεσογειακή διατροφή πλούσια σε ωμέγα λιπαρά, τεκνοποίηση σε μικρότερες ηλικίες και βέβαια χρήση του θηλασμού.

Μεγάλη βοήθεια για τις γυναίκες με μεταστατική νόσο είναι τα νέα φάρμακα που άλλαξαν σημαντικά την επιβίωση και την ποιότητα ζωής τους και να μπορούμε να μιλάμε σήμερα για χρόνια νόσο. Η ελπίδα βέβαια είναι στην έρευνα και ανακάλυψη νέων φαρμάκων και θεραπευτικών χειρισμών. Υπάρχει ενθουσιασμός στην επιστημονική κοινότητα για τα βήματα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια όσο αναφορά την πρόοδο σε νέες θεραπείες και ιδιαίτερα σε αυτές που είναι ακόμα σε ερευνητικό στάδιο ώστε να μπορούμε κάποια στιγμή να μπορούμε να παρέμβουμε πιο αποτελεσματικά στην πορεία της μεταστατικής νόσου.

Στυλιανός Γιασσάς

ΟΓΚΟΛΟΓΟΣ-ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ

Δ/ΝΤΗΣ Γ΄ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ

ΚΛΙΝΙΚΗ ΙΑΣΩ 

Πως να απαλλαγεις απο την ιγμοριτιδα

Οταν ένα μπούκωμα στη μύτη επιμένει και συνοδεύεται από συμπτώματα όπως πονοκέφαλο με  έκταση προς τα δόντια, αίσθημα κόπωσης, πυώδεις βλέννες, βήχα και συχνά δέκατα, τότε είναι πολύ πιθανό να μιλάμε για ιγμορίτιδα. Η ιγμορίτιδα μπορεί να προκληθεί από ιογενή ή μικροβιακή λοίμωξη, τραυματισμό, φλεγμονές των δοντιών, ανατομικές ανωμαλίες στο ρινικό διάφραγμα ή στον μέσο ρινικό πόρο και υπερτροφία των κογχών. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και την αλλεργική ρινίτιδα (με ή χωρίς πολύποδες), η οποία ταλαιπωρεί μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, με σημαντικό προδιαθεσικό παράγοντα τον δυτικό τρόπο οικιακής διαβίωσης,την έλλειψη άσκησης και τη διατροφή με πολλά ζωικά προϊόντα.

Οι επιπτωσεις της ιγμορίτιδας, ειδικά της χρόνιας, είναι πολλές και επηρεάζουν την ποιότητα ζωής, καθώς προκαλούν κούραση και μειωμένη ευεξία. Το βασικό βήμα στην αντιμετώπιση της ιγμορίτιδας είναι ο ενδοσκοπικός έλεγχος της μύτης και η αξονική τομογραφία του σπλαχνικού κρανίου, ώστε να καθοριστούν με ακρίβεια τα αίτια και η έκταση της φλεγμονής. Ανάλογα με τα ευρήματα, η αντιμετώπιση μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει τη χορήγηση κατάλληλης αντιβίωσης σε συνδυασμό με πλύσεις και ρινικά σπρέι, αλλά πολύ συχνά δεν λύνει το πρόβλημα. Η χειρουργική επέμ-

βαση κρίνεται απαραίτητη όταν, παρά τη φαρμακευτική αγωγή, η ιγμορίτιδα επιμένει και τεκμηριώνεται ενδοσκοπικά και απεικονιστικά.

Στις επιμονες αυτές περιπτώσεις όπου η λύση τελικά είναι η χειρουργική αντιμετώπιση, είναι σημαντικό να γίνεται έγκαιρα και να μην προκύπτουν επιπλοκές από τα γύρω όργανα, όπως το μάτι, ο εγκέφαλος ή τα αυτιά. Σήμερα, χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας, οι επεμβάσεις αυτές γίνονται ενδοσκοπικά με μεγάλη ακρίβεια στους χειρισμούς, χάρη στη μεγέθυνση, τον φωτισμό και τη χρήση της νευροπλοήγησης. Συγχρόνως στην ίδια επέμβαση μπορούν να διορθωθούν, αν υπάρχουν, το στραβό διάφραγμα, οι κόγχες και οι πολύποδες ανώδυνα, χωρίς πρήξιμο ή μελάνιασμα.

Η ενδοσκοπικη μεθοδος προσφέρει ανώδυνη, χωρίς τομές, ριζική λύση στην αντιμετώπιση των  γμορίτιδων, εξασφαλίζοντας άμεση επαναφορά του ασθενούς στις δραστηριότητές του, καθώς και σταδιακή βελτίωση μέσα σε έναν μήνα όλων των ενοχλητικών συμπτωμάτων. Ακόμα, στους ασθενείς με αλλεργική ρινίτιδα και άσθμα αλλάζει το προφίλ αυτής της χρόνιας νόσου και δίνει τη δυνατότητα να μην είναι εύκολος στόχος στις λοιμώξεις του αναπνευστικού

ΑΝΑΤΟΛΗ ΠΑΤΑΡΙΔΟΥ

ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΩΤΟΡΙΝΟΛΑΡΥΓΓΟΛΟΓΟΣ ΚΕΦΑΛΗΣ & ΤΡΑΧΗΛΟΥ ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ

Επιστημονικός Συνεργάτης Νοσοκομείου “ΥΓΕΙΑ”

Πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Συστηματική Αναφυλαξία

Οι οξείες αλλεργικές αντιδράσεις αποτελούν τμήμα της καθημερινής ιατρικής πρακτικής. Η αναγνώριση και η έγκαιρη αντιμετώπισή τους πρέπει να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα όλων των κλινικών γιατρών, ιδιαίτερα αυτών που ασκούν την ιατρική μακρυά από κεντρικές νοσηλευτικές μονάδες . Οι συστηματικές αναφυλακτικές αντιδράσεις μπορεί να έχουν απροσδόκητη εξέλιξη και σοβαρότατες επιπλοκές. Η διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου είναι δυνατόν να εξαρτάται από την ταχύτητα με την οποία ένας γιατρός αναγνωρίζει και αντιμετωπίζει τις καταστάσεις αυτές.
Η πρώτη ιστορική καταγραφή για τη συστηματική αναφυλαξία είναι στα ιερογλυφικά
και αφορά τον αιφνίδιο θάνατο ενός Αιγυπτίου Φαραώ μετά από τσίμπημα σφήγκας
το 2640 π.Χ..
Ο όρος αναφυλαξία (anaphylaxis ελληνικός όρος που σημαίνει το αντίθετο της προστασίας ) περιγράφτηκε για πρώτη φορά από τους Portier και Richet το 1902.

Ορισμοί
Ως αναφυλαξία ορίζεται η άμεση συστηματική αντίδραση που οφείλεται σε ταχεία IgE ανοσολογικά μεσολαβούμενη, απελευθέρωση ισχυρών αγγειοδραστικών μεσολαβητών από τα ιστικά μαστοκύτταρα και τα περιφερικά βασεόφιλα
Αναφυλακτοειδείς ονομάζονται οι άμεσες συστηματικές αντιδράσεις που μιμούνται την αναφυλαξία αλλά δεν προκαλούνται από IgE μεσολαβούμενες ανοσολογικές απαντήσεις, δηλαδή δεν είναι απαραίτητη η ευαισθητοποίηση του ατόμου στο αίτιο
που προκάλεσε την αντίδραση όπως στην αναφυλαξία.

Επιδημιολογία
Ο επιπλασμός και η επίπτωση του συνόλου των αναφυλακτικών αντιδράσεων δεν είναι γνωστή με ακρίβεια. Από αναδρομικές μελέτες επισκέψεων σε τμήματα επειγόντων περιστατικών υπολογίζονται περίπου σε 10 περιπτώσεις αναφυλαξίας σε τμήματα επειγόντων που εξυπηρετούν κοινότητες 100000 ατόμων.
Οι περισσότερες αναφορές αναφέρονται στα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά της αναφυλαξίας που προκαλούν συγκεκριμένα αίτια. Ετσι, υπολογίζεται ότι το 1% αυτών που παίρνουν Μη Στερινοειδή Αντιφλεγμονώδη (NSAIDs) φάρμακα, 1-5 στα 10000 άτομα λαμβάνουν πενικιλλίνη, το 1% των ατόμων που παίρνουν ιοντικά σκιαγραφικά, 5 στα 20000 που χειρουργούνται, παρουσιάζουν συστηματικές αναφυλακτικές αντιδράσεις. Τα NSAΙDs και τα αντιβιοτικά (κυρίως πενικιλλίνη και β-λακταμικά) αποτελούν τα συχνότερα αίτια αναφυλαξίας στους ενήλικες. Κάθε χρόνο στην Αμερική πεθαίνουν 400 άτομα από λήψη πενικιλίνης,  900  από χορήγηση σκιαγραφικών, 3 από επαφή με Latex, 40-100 από νυγμούς υμενοπτέρων.
Η επίπτωση της συστηματικής αναφυλαξίας στον πληθυσμό των ΗΠΑ δεν είναι τόσο
σπάνια  όσο πιστεύεται και κυμαίνεται από 1,21 % μέχρι 15,04 %.

Κλινική εικόνα

Κλινικά, ο όρος αναφυλαξία χρησιμοποιείται για να περιγράψει την ταχέως εξελισσόμενη γενικευμένη αντίδραση με κνίδωση, αγγειοοίδημα, οίδημα λάρυγγα, υπόταση, βρογχόσπασμο, ναυτία, έμετο, κοιλιακά άλγη, διάρροια, καρδιακές επιπλοκές όπως αρρυθμίες. Οι κλινικές αυτές εκδηλώσεις μπορεί να συμβαίνουν μεμονωμένες ή σε διάφορους συνδυασμούς και συνήθως εμφανίζονται αμέσως μετά την έκθεση στον υπεύθυνο παράγοντα. Τα σημεία και τα συμπτώματα όμως της αναφυλαξίας μπορεί να εμφανιστούν 30 με 60 λεπτά μετά την έκθεση και σε κάποιες περιπτώσεις η έναρξη μπορεί να καθυστερήσει περισσότερο από μία ώρα. Οι κλινικές εκδηλώσεις μπορεί να είναι παρατεταμένες και να παρουσιάζουν σημαντική ποικιλία απάντησης στην εφαρμοζόμενη αγωγή. Αρκετές φορές, μετά την υποχώρηση των αρχικών συμπτωμάτων (αυτόματα ή μετά από θεραπεία), παρατηρείται επανεμφάνιση του φαινομένου μετά από μερικές ώρες. Στην περίπτωση αυτή μιλάμε για τη διφασική αναφυλακτική αντίδραση

Διαφορική διάγνωση

Όταν τα συμπτώματα της αναφυλαξίας είναι τυπικά συνήθως δεν υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα αναγνώρισής της. Όπως όμως είδαμε είναι πιθανόν η εισβολή μια οξείας αλλεργικής αντίδρασης να γίνει με πολλούς και άτυπους τρόπους.

Η μεγάλη ποικιλία εκδηλώσεων της συστηματικής αναφυλαξίας καθιστά αφενός μεν πολύ ευρύ το φάσμα της διαφορικής της διάγνωσης, αφετέρου πολύ άτυπη την κλινική της εικόνα. Έτσι η αναφυλαξία μπορεί να παρουσιαστεί ως ένα ανεξήγητο συγκοπτικό επεισόδιο, οξύ καρδιακό συμβάν ή ακόμα και σαν αιφνίδιος θάνατος

Η ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ: 

Θεραπεία συστηματικής αναφυλαξίας
Η αναφυλαξία είναι δυνατόν να είναι απειλητική για τη ζωή. Η αρχική εκτίμηση του ασθενούς είναι πολύ σημαντική και πρέπει να περιλαμβάνει:
Α. Εκτίμηση της βατότητας των αεραγωγών
Β. Μέτρηση αρτηριακής πίεσης
Γ. Εκτίμηση καρδιακής λειτουργίας
Ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει συμπτώματα απειλητικά για τη ζωή μέσα σε λίγα λεπτά ή κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του επεισοδίου. Σημεία απειλητικά για τη ζωή που χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή είναι ο εισπνευστικός και ο εκπνευστικός συρριγμός , αναπνευστική δυσχέρεια, υπόταση, αρρυθμίες, καταπληξία, σπασμοί, απώλεια συνείδησης.Η αρχική εκτίμηση του ασθενούς είναι γρήγορη με έμφαση στα παραπάνω σημεία. Σε περίπτωση απόφραξης των αεραγωγών θα πρέπει με κάθε μέσο (διασωλήνωση, τραχειοστομία) να διατηρηθεί η βατότητά τους και σε περίπτωση απουσίας σφύξεων και αναπνοής να εκτελεστεί πλήρες πρωτόκολλο καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης.
Αρχικά  τοποθετούμε τον ασθενή σε ύπτια θέση και χορηγούμε Ο2 . Αν το αλλεργιογόνο έχει εισέλθει με νυγμό μπορούμε στο σημείο αυτό να εφαρμόσουμε ίσχαιμη περίδεση (Tournique) ώστε να περιορίσουμε την απορρόφησή του.
Η γρήγορη χορήγηση της ενδεικνυόμενης φαρμακευτικής αγωγής είναι αποφασιστικής σημασίας για την εξέλιξη του επεισοδίου και περιλαμβάνει:

1. Αδρεναλίνη 0,3-0,5 mg δηλαδή 0,3-0,5 ml από διάλυμα 1:1000 (3 έως 5 γραμμές μιας σύριγγας ινσουλίνης από την αμπούλα αναραίωτη) υποδόρια ή ενδομυικά. Η αδρεναλίνη προκαλεί σύσπαση των αγγείων, βρογχοδιαστολή και ελάττωση της απελευθέρωσης μεσολαβητών από τα μαστοκύτταρα,είναι το πρώτο φάρμακο εκλογής για την αντιμετώπιση αλλεργικού shock.
2. Αντισταμινικά
3. Κορτικοειδή  ενδοφλέβια. Σημειώνεται ότι η δραστικότητα των στεροειδών στην οξεία αναφυλακτική αντίδραση (εκτός της δράσης τους στις διφασικές και στις παρατεταμένες αντιδράσεις) δεν έχει πλήρως επιβεβαιωθεί.
4. Η2 αναστολείς
5. Β2 διεγέρτες σε περίπτωση βρογχόσπασμου.
6. Χορήγηση ενδοφλέβιων υγρών.

Χειρισμός ασθενών με αναφυλακτική αντίδραση
Η οξεία αλλεργική αντίδραση μετά την έκθεση σε συγκεκριμένο παράγοντα (πχ τροφή, φάρμακο, τσίμπημα εντόμου) επιβάλλει την εκπαίδευση του ασθενούς, είτε από το γενικό γιατρό είτε από ειδικό αλλεργιολόγο. Η εκπαίδευση αυτή πρέπει να περιλαμβάνει την ανάλυση παραγόντων που τον καθιστούν σε κίνδυνο νέων επεισοδίων στο μέλλον, τους τρόπους αποφυγής των παραγόντων αυτών και τα μέτρα αντιμετώπισης από τον ίδιο ενός νέου πιθανού επεισοδίου.
Οι ασθενείς με τροφική αλλεργία πρέπει να μάθουν να αναγνωρίζουν τα συστατικά που αναγράφονται στις ετικέτες των έτοιμων τροφών ώστε να αποφεύγουν τη συγκεκριμένη τροφή που έχουν ευαισθησία.
Οι ασθενείς με αλλεργία σε φάρμακα πρέπει να ενημερωθούν για όλα τα σκευάσματα με διασταυρούμενη ευαισθησία που πρέπει να αποφύγουν. Η περίπτωση μελλοντικής χρήσης ενός τέτοιου φαρμάκου πρέπει να συνοδεύεται από συγκεκριμένο πλάνο για το οποίο ενημερώνεται ο ασθενής (π.χ. προθεραπεία και χρήση ουσιών χαμηλής ωσμωτικότητας στην περίπτωση αλλεργίας σε σκιαγραφικά και απευαισθητοποίηση στην περίπτωση λήψης αντιβιοτικών).
Ασθενείς με αναφυλαξία σε τσιμπήματα υμενοπτέρων εκπαιδεύονται για συγκεκριμένα μέτρα αποφυγής και παραπέπονται για ανοσοθεραπεία σε ειδικό αλλεργιολογικό κέντρο.
Ολοι οι ασθενείς θα πρέπει να μάθουν να αναγνωρίζουν την έναρξη των επεισοδίων και να φέρνουν μαζί τους συσκευή αδρεναλίνης μιάς χρήσης την οποία να γνωρίζουν καλά να χρησιμοποιούν.
Ο εφοδιασμός των ασθενών αυτών με ειδικές κάρτες αναγνώρισης που αναφέρεται ο υπεύθυνος παράγοντας είναι πιθανότατα αναγκαίος.

ΣπύροςΕ Χρυσουλάκης

Αλλεργιολόγος

Βουβωνοκήλη: Συμπτώματα και Λαπαροσκοπική Αντιμετώπιση

Βουβωνοκήλη: Η συνήθης ύποπτος

Η βουβωνοκήλη αποτελεί ίσως το συχνότερο τύπο κήλης (άλλες μορφές είναι η διαφραγματοκήλη, η ομφαλοκήλη, η μηροκήλη, η οσχεοκήλη, η μετεγχειρητική κήλη κ.α.), ενώ υπολογίζεται πως περίπου 1 στους 3 άνδρες θα εμφανίσουν αυτόν τον τύπο κήλης μια φορά στη ζωή τους, συνήθως μετά την ηλικία των 50 ετών.

Τι είναι όμως η βουβωνοκήλη?

Βουβωνοκήλη ή περιφραστικά κήλη του βουβωνικού πόρου είναι η πρόπτωση των περιεχομένων της κοιλιακής κοιλότητας (συνήθως εντέρου), μέσω του βουβωνικού πόρου.

Τι είναι ο βουβωνικός πόρος και που βρίσκεται?

Η ανατομική θέση του είναι η σημειωμένη στην εικόνα.

Αδρά χαρακτηρίζοντάς τον, βρίσκεται στην περιοχή επί τα εντός του ισχίου και σχηματίζεται από τις κάτωθι ανατομικές δομές : απονεύρωση έξω λοξού κοιλιακού μυός (οπίσθιο τοίχωμα), εγκάρσια περιτονία (πρόσθιο τοίχωμα), βουβωνικό σύνδεσμο (κατώτερο τοίχωμα) και απονεύρωση έξω-έσω λοξού και εγκάρσιου κοιλιακού μυός και εγκάρσια περιτονία (ανώτερο τοίχωμα). Στους μεν άρρενες περιέχει τον σπερματικό τόνο και το λαγονοβουβωνικό νεύρο και στα θήλεα τον στρογγύλο σύνδεσμο της μήτρας και το λαγονοβουβωνικό νεύρο.

Ποιοι έχουν αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση βουβωνοκήλης?

• Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση βουβωνοκήλης συνιστούν οι ακόλουθοι:
• Παχυσαρκία
• Χρόνιος βήχας
• Άρρεν φύλο
• Οικογενειακό ιστορικό
• Δυσκοιλιότητα
• Εγκυμοσύνη
• Εργασία που απαιτεί σωματική καταπόνηση

Πώς θα καταλάβω ότι έχω βουβωνοκήλη?

Συμπτώματα εμφανίζουν περίπου 2 στους 3 ασθενείς και αυτά είναι άλγος στη βουβωνική χώρα, το οποίο μπορεί να εγκατασταθεί σταδιακά ή αιφνίδια (ιδίως σε περίπτωση περιχαρακωμένης κήλης). Ο πόνος αποτελεί το πιο συχνό εύρημα και εντείνεται σε περιπτώσεις αύξησης την ενδοκοιλιακής πίεσης (λ.χ. βήχας), ενώ μπορεί να είναι εμφανής η παρουσία της κήλης με γυμνό μάτι.

Πώς θα καταλάβει ο ιατρός ότι έχω βουβωνοκήλη?

Η διάγνωση της βουβωνοκήλης γίνεται κατά βάση με το ιστορικό και την φυσική εξέταση (75% ευαισθησία – αν έχουν 4 ασθενείς βουβωνοκήλη θα διαγνωσθούν οι 3, 96% ειδικότητα- 96 στους 100 ασθενείς που έχουν διαγνωσθεί με βουβωνοκήλη έχουν όντως κήλη). Το αναφερόμενο ιστορικό του πόνου της βουβωνικής περιοχής είναι το οδηγό σημείο, αλλά πρέπει να διαφοροδιαγνωσθεί από τις ακόλουθες καταστάσεις:

Διαφορική διάγνωση (ΔΔ) άλγους βουβωνικής χώρας

• Συμφύσεις
• Σκωληκοειδίτιδα
• Ηβαλγία / Κήλη των αθλητών
• Εκκολπωματίτιδα
• Παθολογίες ισχίου
• Φλεγμονώδης νόσος εντέρου
• Οσφυϊκή δισκοπάθεια
• Προστατίτιδα
• Διαταραχές όρχεων
• Λοίμωξη ουροποιητικού

*Σε αυτό το σημείο να σημειωθεί πως η ΔΔ διαφοροποιείται στην περίπτωση αθλητών όπου κατευθύνεται περισσότερο προς την κήλη των αθλητών και παθολογίες του μυοσκελετικού συστήματος.

Στη συνέχεια, σημαντικό ρόλο παίζει η κλινική εξέταση. Επισκοπικά μπορεί η περιοχή να είναι οιδηματώδης. Σε περίπτωση που δεν είναι εμφανής η μακροσκοπική προπέτεια της κήλης, ο ιατρός προβαίνει σε ψηλάφηση. Συγκεκριμένα, τοποθετεί τον δείκτη στη περιοχή του οσχέου και ζητάει από τον ασθενή να βήξει (προκειμένου να αυξηθεί η ενδοκοιλιακή πίεση) και με τη ψηλάφηση διαπιστώνει την ύπαρξη ή μη της βουβωνοκήλης. Παράλληλα κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να αντιληφθεί αν είναι ευθεία ή λοξή.

**Συμπληρωματικά με την φυσική εξέταση είναι δυνατόν να γίνει χρήση απεικονιστικών μεθόδων όπως υπερηχογραφίας και μαγνητικής τομογραφίας. Παραταύτα, η χρήση τους σπανίζει και η χρησιμότητά τους περιορίζεται μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ΔΔ προκλήσεων.

Τι είναι ευθεία και τι λοξή βουβωνοκήλη?

Η ευθεία βουβωνοκήλη είναι η προβολή του κοιλιακού περιεχομένου μέσω ενός ευένδοτου σημείου του οπίσθιου τοιχώματος του βουβωνικού πόρου στο μέσο των κάτω επιγάστριων αγγείων (τρίγωνο του Hesselbach), δηλαδή προβάλλει από το έδαφος του βουβωνικού πόρου.

Η λοξή βουβωνοκήλη προβάλει μέσω του έσω στόμιου του βουβωνικού πόρου χωρίς να «προσανατολίζεται» ανατομικά από γειτονικές δομές.

Η λοξή είναι πιο συχνή από την ευθεία, ενώ αυτή η διαφοροποίησή τους είναι κατά βάση ανατομική και διαδραματίζει ρόλο στην χειρουργική προσπέλαση και όχι στην κλινική εικόνα.

Στα ιατρικά συγγράμματα αναφέρεται και περαιτέρω κατηγοριοποίηση των κηλών χωρίς ωστόσο αυτή να έχει ιδιαίτερη κλινική σημασία.

Να την αφήσω ή να την χειρουργήσω?

Η βασική ερώτηση που καλείται να απαντήσει ο ιατρός στον ασθενή. Η βουβωνοκήλη μπορεί να έγκειται σε μία από τις ακόλουθες 3 μορφές:

Περισφιγμένη κήλη.

Ο κηλικός σάκος έχει «στραγγαλιστεί» από τους πέριξ ιστούς και έχει αρχίσει η ισχαιμία ή ακόμη και νέκρωση του περιεχομένου (συνήθως εντέρου). Η κλινική εικόνα είναι έντονη και χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο και οίδημα στην περιοχή. Οι κατευθυντήριες οδηγίες είναι σαφείς. Ο ασθενής χρειάζεται χειρουργείο ΑΜΕΣΑ!

Συμπτωματική κήλη.

Το σύνηθες σύμπτωμα είναι ο πόνος, ενώ μπορεί να είναι ανώδυνη αλλά μεγάλη σε μέγεθος και να επηρεάζει δευτερογενώς τη ζωή του ασθενή. Οι κατευθυντήριες οδηγίες κάνουν λόγο για κατ’ επιλογήν χειρουργείο (elective surgery). Το αν θα γίνει δηλαδή εξαρτάται από τον ασθενή κατά πρώτο λόγο και ακολούθως από τις συστάσεις του ιατρού.

Ασυμπτωματική ή ελάχιστα συμπτωματική.

Πρόκειται για κήλη που υποτυπωδώς αντιλαμβάνεται ο ασθενής τα προαναφερόμενα συμπτώματα ή τη διαγιγνώσκει ο ιατρός τυχαία στην φυσική εξέταση. Αναφέρεται στις κατευθυντήριες οδηγίες ότι χρήζει στενής παρακολούθησης προκειμένου να αντιμετωπιστεί κατάλληλα σε περίπτωση υποτροπής.

Ποιό χειρουργείο?

Όταν φτάσει η στιγμή του χειρουργείου, είναι καθοριστικής σημασίας τι είδους επέμβαση θα αποφασίσει να πραγματοποιήσει ο ιατρός για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Μέσα στο πέρασμα των ετών έχουν δοκιμαστεί πολλές τεχνικές συρραφής ή πλαστικής αποκατάστασης της κήλης. Αρχικά χρησιμοποιούνταν οι ανοικτές χειρουργικές μέθοδοι ενώ τώρα χρησιμοποιούνται κατά βάση ενδοσκοπικές τεχνικές (λαπαροσκοπική αποκατάσταση κήλης).

Από τις ανοικτές μεθόδους το gold standard είναι η τεχνική Lichtenstein. Ωστόσο, εάν ο χειρουργός έχει την εμπειρία προτιμώνται οι λαπαροσκοπικές τεχνικές. Αυτές είναι οι εξολοκλήρου εξωπεριτοναϊκή τεχνική ΤΕΡ και η διακοιλιακή προπεριτοναϊκή προσέγγιση ΤΑΡΡ, με την πρώτη να προτιμάται έναντι της δεύτερης. Η διαφορά τους αφορά την χειρουργική προσπέλαση που θα ακολουθήσει ο χειρουργός.

Η βασική ιδέα και των 3 αυτών χειρουργείων, αποκατάσταση του ευένδοτου σημείου με την χρήση πλέγματος (καλύπτουμε την τρύπα κοινώς), το οποίο είτε είναι ελεύθερο τάσης είτε καθηλώνεται.

 

Να σημειωθεί ότι η τεχνολογία πλέον δίνει τη δυνατότητα στον χειρουργό να πραγματοποιήσει τις επεμβάσεις που κάνει λαπαροσκοπικά και με την χρήση Robot. Η ρομποτική χειρουργική προσφέρει μεγαλύτερη ευκολία στον χειρουργό λόγω του μεγάλου εύρους κίνησης των ρομποτικών εργαλείων, ακρίβεια στις κινήσεις και εργονομία. Να επισημανθεί βέβαια πως τα αποτελέσματα λαπαροσκοπικής και ρομποτικής τεχνικής στην περίπτωση της βουβωνοκήλης είναι συγκρίσιμα χωρίς να υπάρχει σαφής υπεροχή κάποιας από τις 2.

Ανοιχτή vs λαπαροσκοπική/ρομποτική αποκατάσταση

Η λαπαροσκοπική μέθοδος παρουσιάζει τα εξής πλεονεκτήματα:

• Ελαχιστοποίηση μετεγχειρητικού πόνου
• Βέλτιστο αισθητικό αποτέλεσμα (2 μικροτομές 5mm και 3 μικροτομές 8mm)
• Μηδαμινή απώλεια αίματος
• Άμεση επιστροφή στην καθημερινότητα- ελάχιστη νοσηλεία
• Μικρότερη πιθανότητα μετεγχειρητικής κήλης

Πριν το χειρουργείο…

• Νηστεία το βράδυ της προηγουμένης
• Δεν χρειάζεται προφυλακτική λήψη αντιβίωσης σε ασθενείς χαμηλού κινδύνου και σε περιπτώσεις λαπαροσκόπησης
• Διακοπή συγκεκριμένων φαρμάκων, όπως ασπιρίνη ή άλλων μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών- Ενημέρωση του ιατρού
• Κλασικός προεγχειρητικός έλεγχος (ηλεκτροκαρδιογράφημα, ακτινογραφία θώρακος, γενική αίματος, βιοχημικές εξετάσεις, καρδιολογική εκτίμηση)

Μετά το χειρουργείο…

• Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες, ύστερα από λαπαροσκοπική/ρομποτική αποκατάσταση ο ασθενής είναι δυνατόν να πάρει εξιτήριο αυθημερόν ή να νοσηλευτεί για μία ημέρα
• Την 1η μέρα μετά το χειρουργείο ο ασθενής καταναλώνει υγρά και σταδιακά μέσα σε δύο μέρες καταναλώνει πιο στέρεες τροφές
• Ξεκούραση για μία ημέρα και επιστροφή στις καθημερινές ασχολίες ιδανικά μετά από 10 μέρες, ενώ για βαριά εργασία μετά από 2-4 εβδομάδες
• Δεν απαιτείται συχνή παρακολούθηση (follow up) μετά την επέμβαση

Μετά το χειρουργείο λύθηκε το πρόβλημά μου για πάντα?

Ακόμα και μετά από ένα επιτυχές χειρουργείο υπάρχει η πιθανότητα υποτροπής (περίπου 0.5 %) η οποία επηρεάζεται από συγκεκριμένους παράγοντες κινδύνου. Μία πρόσφατη μετα-ανάλυση της υπάρχουσας βιβλιογραφίας δείχνουν ότι στατιστικά σημαντική είναι η επίδραση των κάτωθι:

• Ευθεία βουβωνοκήλη
• Επανεπέμβαση
• Κάπνισμα
• Θήλυ

Επιπρόσθετα, στην ίδια μετα-ανάλυση αναφέρεται πως επιβαρυντικοί παράγοντες για επανεμφάνιση κήλης είναι:

• Ηλικία < 65 ετών
• Οικογενειακό ιστορικό βουβωνοκήλης
• Επείγουσα χειρουργική αποκατάσταση
• Εκφύλιση συνδετικού ιστού

Βιβλιογραφία

• Fitzgibbons RJ, Jr; Forse, RA (19 February 2015). “Clinical practice. Groin hernias in adults.”. The New England journal of medicine 372 (8): 756–63
• Domino, Frank J. (2014). The 5-minute clinical consult 2014 (22nd ed.). Philadelphia, Pa.: Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins. p. 562.
• http://medical-seraph.tumblr.com/post/59490599950/inguinal-canal-and-spermatic-cord-i-find-this-way
• Matthews RD, et al. Inguinal hernia in the 21st century: An evidence-based review. Current Problems in Surgery. 2008;45:261.
• Karthikesalingam A, et al. Meta-analysis of randomized controlled trials comparing laparoscopic with open mesh repair of recurrent inguinal hernia. British Journal of Surgery. 2010;97:4.
• van den Berg JC, de Valois JC, Go PM, Rosenbusch G. Detection of groin hernia with physical examination, ultrasound, and MRI compared with laparoscopic findings. Invest Radiol. 1999;34(12):739-743.
• Evers BM. Small bowel. In: Sabiston DC, Townsend CM, eds. Sabiston Textbook of Surgery: The Biological Basis of Modern Surgical Practice. 18th ed. Philadelphia, Pa.: Saunders/Elsevier; 2008:873-916.
• Shadbolt CL, Heinze SB, Dietrich RB. Imaging of groin masses: inguinal anatomy and pathologic conditions revisited. Radiographics. 2001;21 Spec No : S261-71
• Simons MP, Aufenacker T, Bay-Nielsen M, et al. European Hernia Society guidelines on the treatment of inguinal hernia in adult patients. Hernia. 2009;13:343-403.
• Chang TT, Palazzo F, Quan-Yang D. Robotic and Laparoscopic Inguinal Hernia Repair – A Case-Matched Study. SAGES 2011: poster;497
• Pahwa, Harvinder Singh et al. “Current Trends in Laparoscopic Groin Hernia Repair: A Review.” World Journal of Clinical Cases : WJCC 3.9 (2015): 789–792. PMC. Web. 1 Oct. 2015.
• Burcharth J, Pommergaard HC, Bisgaard T, et al. Patient-related risk factors for recurrence after inguinal hernia repair: a systematic review and meta-analysis of observational studies. Surg Innov. 2015 Jun;22(3):303-17.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΗΛΙΑΣ MD, PhD

ΓΕΝΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ

Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Newsletter: September 2016

Λ.Πεντέλης 25, Βριλήσσια 152-35, Αθήνα | Τηλ 210 6096939, 210 8035737 | info@med-professionals.gr

www.med-professionals.gr

NEWSLETTER

ΟΜΙΛΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ MED-PROFESSIONALS

ΕΚΔΟΣΕΙΣ - ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ – ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Αγαπητοί μας ιατροί,

εκ μέρους του Ομίλου Επικοινωνίας Med-Professionals (Έντυπο-Διαδίκτυο-Τηλεόραση) που εκπροσωπώ σας καλωσορίζω και αυτή τη σεζόν. Εφόσον σας ευχαριστήσω για την άψογη συνεργασία μας των περασμένων ετών, σας διαβεβαιώνω ότι θα συνεχίζουμε να κάνουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε από κοινού ν΄ αναζητήσουμε την πλέον ενδεδειγμένη λύση για την αποτελεσματικότερη προώθησή σας τόσο στην Ελλάδα, όσο και στον παγκόσμιο χάρτη του Ιατρικού Τουρισμού, σήμερα και στο μέλλον.

Επικοινωνούμε σήμερα μαζί σας για να σας ενημερώσουμε και να σας παρουσιάσουμε το νέο πρόγραμμα της φετινής χρονιάς 2016-2017 που στοχεύει στην ανάδειξη των ιατρών του δικτύου μας και στις μεθόδους που χρησιμοποιούν.

Ενότητα 1η: Προώθηση στο Εξωτερικό

Πριν πέντε χρόνια, στα πλαίσια μιας οργανωμένης προσπάθειας του δικτύου των Med-Professionals, αυτό που είχαμε κατά νου, ήταν να τοποθετήσουμε τους κορυφαίους Έλληνες Ιατρούς στον παγκόσμιο χάρτη του Ιατρικού Τουρισμού. Τότε η χώρα μας κατατασσόταν στις “Λοιπές Χώρες”.

Σήμερα, μετά από πολλή δουλειά όλων των εμπλεκόμενων φορέων, η χώρα μας βρίσκεται στη 15η θέση του διεθνούς χάρτη του Ιατρικού Τουρισμού. Και αυτό το οφείλουμε σε εσάς γιατί το μεγάλο πλεονέκτημα της Ελλάδας είναι ότι έχουμε τους πιο εξειδικευμένους ιατρούς όλων των ειδικοτήτων και ιατρικό εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας.

Γι΄ αυτό το λόγο, από εδώ και πέρα, εστιάζουμε στους τρόπους προώθησής σας με ακόμη πιο στοχευμένες πράξεις.

1. Η άμεση ένταξη της χώρας μας στην 10η θέση του παγκόσμιου χάρτη του Ιατρικού Τουρισμού, ως χώρα με υψηλό επίπεδο υπηρεσιών υγείας που μπορεί να προσελκύσει ξένους ασθενείς που επιζητούν προσιτές τιμές, σε συνδυασμό με ποιοτικές, ασφαλείς υπηρεσίες υγείας. Γι΄ αυτό τον λόγο, σήμερα περισσότερο από ποτέ, έχει γίνει επιτακτική ανάγκη να φέρουμε σε επαφή όλους τους εμπλεκόμενους φορείς σε μια γόνιμη ανταλλαγή γνώσεων, εμπειριών, νέων υπηρεσιών υγείας, καινοτόμων ιατρικών τεχνικών. Αυτό θα μας επιτρέψει να ξεκινήσουμε συνεργασίες σε πολλά επίπεδα. Για να το πετύχουμε αυτό, ζητούμε τη συνεργασία σας ώστε να οργανώσουμε ένα συνέδριο στις Η.Π.Α., με σκοπό, να ενημερώσουμε την ομογένεια αλλά και όλους τους αρμόδιους φορείς όπως Tour Operators, Συλλόγους Ελλήνων της Διασποράς, παρόχους υγείας κ.λ.π. ώστε όλοι μαζί να πείσουμε τις Ασφαλιστικές Εταιρίες, όπως Blue Cross και Blue Shield να στέλνουν τους ασφαλισμένους ομογενείς και στην Ελλάδα, γιατί τα οφέλη τους θα είναι τεράστια εφόσον το κόστος υγείας θα μειωθεί έως και 80%.
2. Εμείς ως φορείς πληροφόρησης, έχουμε ήδη επικοινωνήσει με Πρεσβείες μας στο εξωτερικό, έχουμε εκδώσει δίγλωσσα έντυπα όπως το “Medical Tourism Guide, Golden Destination: City of Athens and Greece” και το “Minimally Invasive Surgery” και έχουν κοινοποιηθεί δια μέσου της δίγλωσσης ιστοσελίδας μας σε όλο τον κόσμο. Η ανταπόκριση από τις Πρεσβείες μας είναι άμεση. Οι Πρεσβείες της Κίνας, της Ιαπωνίας και της Ολλανδίας ήδη έχουν προωθήσει από την πλευρά τους, τα έντυπά μας σε tour operators και τουριστικούς οργανισμούς καθώς και εφημερίδες της ομογένειας των Η.Π.Α. όπως η Hellenic News of America και Εθνικός Κήρυκας της Νέας Υόρκης.
3. Για την ακόμη πιο έγκυρη ενημέρωση και προώθηση του Ιατρικού Τουρισμού εστιάζουμε και στην ευεξία και Ιαματικό Τουρισμό. Είναι προς έκδοση ο νέος δίγλωσσος οδηγός πόλεων “City Break, Health and Wellness” όπου θα γίνει μια μεγάλη προβολή των πόλεων της Ελλάδας και των πιο Εξειδικευμένων Ελλήνων Επιστημόνων(όπου κάθε ιατρός θα Πρεσβεύει την πόλη του).
4. Αλλά δεν σταματάμε εδώ. Δια μέσου της νέας υπό-κατασκευή ιστοσελίδας μας www.bookingmedicaltourismingreece.gr καινοτομούμε και σε συνεργασία με την Google προσπαθούμε να υλοποιήσουμε και ν΄ αξιοποιήσουμε συνεχώς τις αυξανόμενες δυνατότητες του διαδικτύου.

Ενότητα 2η: Προώθηση στη χώρα μας

1. Εστιάζουμε και υποστηρίζουμε την αποτελεσματική διαδικτυακή επικοινωνία των μελών μας δια μέσου της δίγλωσσης ιστοσελίδας μας www.med-professionals.gr,  η οποία προωθείται και στο εξωτερικό.
2. Επίσης στο πλέον καθιερωμένο ετήσιο Συνέδριό μας, παρουσιάζουμε τους πιο Εξειδικευμένους Ιατρούς του Δικτύου μας και τις καινοτόμες μεθόδους και τεχνικές που αυτοί χρησιμοποιούν.
3. Οι Med-Professionals καινοτομούν και στην τηλεόραση, παρουσιάζοντας αφιερώματα στους κορυφαίους Έλληνες Επιστήμονες και στις εξειδικευμένες μεθόδους που χρησιμοποιούν για την πλήρη ενημέρωση των συμπατριωτών μας και όχι μόνο. Σημειωτέον, δια μέσου του διαδικτύου, οι εκπομπές μας κοινοποιούνται διεθνώς, στους απανταχού Έλληνες. Εστιάσαμε και στην τηλεοπτική προβολή γιατί είναι το πιο δημιουργικό μέσο για να τραβήξει την προσοχή του κοινού κι έχει τεράστια δύναμη να φέρει άμεσα αποτελέσματα. Θεωρείται η πρωταγωνίστρια στην αποδοτική διαφήμιση, γι΄ αυτό είναι και η πιο ακριβοπληρωμένη.
4. Σήμερα, ακολουθώντας τις νέες τεχνικές του marketing και μετά από επικοινωνία με ειδικούς σε θέματα προβολής κι επικοινωνίας, διαπιστώσαμε ότι είναι μεγάλη η ζήτηση από πλευράς πολιτών κάθε ηλικίας, που αναζητούν εκτενή ενημέρωση και πληροφόρηση για νέες εξειδικευμένες ιατρικές τεχνολογίες από άριστους επιστήμονες κάθε ειδικότητας. Γι΄ αυτό το λόγο, οι Med-Professionals επενδύουν εκτός της τηλεόρασης και σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (facebook, twitter, youtube κλπ) με τον “personal promoter” κάθε ιατρού, δηλαδή προσωπικός σύμβουλος που θα αναλαμβάνει την στοχευμένη προώθησή σας διαδικτυακά, ώστε να πετύχουμε την καλύτερη δυνατή παρουσίαση του επιστημονικού σας προφίλ.

Για οποιαδήποτε διευκρίνηση, επικοινωνήστε άμεσα μαζί μας.

Πάντα κοντά σας,

Χόβρη Ελένη

Πρόεδρος Δικτύου Εξειδικευμένων Ιατρών Med-Professionals

Ενδοσκόπηση: φωτεινός οδηγός και στη χειρουργική

H εφαρμογή των ενδοσκοπικών μεθόδων στην Ωτορινολαρυγγολογία οδήγησε σε πολλές παθήσεις σε πολύ πιο λειτουργικές και λιγότερο επώδυνες τεχνικές, που αντικατέστησαν σε μεγάλο αριθμό ασθενών τις ανοικτές χειρουργικές μεθόδους.

Η μαγεία της ενδοσκόπησης στην Ιατρική είτε διαγνωστικά είτε χειρουργικά συσχετίζεται με την αποκάλυψη, μέσω της ενδοσκοπικής εικόνας, των λεπτομερειών που κάνουν τη διαφορά. Την αγάπη για την ακρίβεια και τη λεπτομέρεια την ενστερνίστηκα από την γιαγιά μου που ήρθε ως πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία. Μου δίδαξε, ότι τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή πηγάζουν από το συνδυασμό χιλιάδων μικρών λεπτομερειών που τις εντοπίζουμε όταν κινητήριος δύναμη είναι η αγάπη και το αστείρευτο ενδιαφέρον για τον άνθρωπο και τη ζωή.

Το στοιχείο της λεπτομέρειας, όταν το εντάξεις στην καθημερινή επικοινωνία με τον ασθενή, σου δίνει απίστευτα πιο ουσιαστικές πληροφορίες, γιατί τον σκιαγραφεί ήδη από το ιστορικό του και έτσι ο δρόμος προς τη διάγνωση είναι πολύ πιο ολιστικός. Η ενδοσκόπηση στη μύτη, το φάρυγγα και το λάρυγγα χάρη στη μεγέθυνση και τη φωτεινότητα, προσφέρει άμεση απεικόνιση σε δυσπρόσιτες ανατομικά περιοχές και δυνατότατα καταγραφής και διατήρησης αρχείου για την παρακολούθηση των ασθενών Αυτό οδηγεί στις χρόνιες παθήσεις σε πολύ καλύτερο έλεγχο της πορείας και εξέλιξής τους, στις οξείες καταστάσεις σε πολύ πιο άμεση διάγνωση και αντιμετώπιση και σε περίπτωση κακοηθειών σε έγκαιρη διάγνωση, γεγονός που αλλάζει εντελώς την πρόγνωση για τον ασθενή.

Όσον αφορά τη μύτη και τα παραρρίνια, η ενδοσκοπική Χειρουργική οδήγησε σε καλύτερη κατανόηση της ανατομίας και παθοφυσιολογίας και ως αποτέλεσμα άλλαξε τα δεδομένα στην αντιμετώπιση της σκολίωσης του διαφράγματος, των παραρρινοκαλπίτιδων, των πολυπόδων και των καλοηθών και κακοηθών όγκων.

Στον λάρυγγα η ενδοσκοπική χειρουργική με laser τα τελευταία 40 χρόνια χάραξε μια νέα εποχή και για τις καλοήθεις παθήσεις αλλά κυρίως για τον καρκίνο τον λάρυγγα. Παλιότερα για επεμβάσεις όπως οι χορδεκτομές και η υπεργλωττιδική ή λαρυγγεκτομή έπρεπε να ανοιχτεί ο λάρυγγας και να γίνει τραχειοστομία, ενώ τώρα γίνονται μέσα από τον αυλό του λάρυγγα χωρίς τομές και αιμορραγία.

Ακόμη, η ρομποτική χειρουργική τα τελευταία χρόνια χάρη στην τρισδιάστατη κάμερα και τη δυνατότητα περιστροφής των μικροεργαλείων, δίνει τεχνικά μια άλλη δυνατότητα χειρουργικής παρέμβασης σε δύσκολα προσπελάσιμες περιοχές. Ενδείκνυται σε καλοήθεις παθήσεις όπως η άπνοια, στην αντιμετώπιση της υπερτροφίας της γλωσσικής αμυγδαλής και της ρίζας της γλώσσας, αλλά και σε κακοήθεις παθήσεις, χάρη στην αναίμακτη και χωρίς οίδημα χειρουργική αφαίρεση, όπως αρχικά στάδια καρκίνων του φάρυγγα και του λάρυγγα.

Η εφαρμογή των ενδοσκοπικών μεθόδων στην Ωτορινολαρυγγολογία οδήγησε σε πολλές παθήσεις σε πολύ πιο λειτουργικές και λιγότερο ακρωτηριαστιακές τεχνικές, που αντικατέστησαν σε μεγάλο αριθμό ασθενών τις ανοικτές χειρουργικές μεθόδους. Αυτή η εξέλιξη σε αναίμακτες και μικροχειρουργικές τεχνικές, προσφέρει εξαιρετικά οφέλη στον ασθενή, ελάττωση ταυ μετεγχειρητικού πόνου, μικρότερη νοσηλεία και γρηγορότερη επανένταξη στις καθημερινές δραστηριότητες. Σήμερα η διεθνής τάση στα χειρουργική είναι να επιτύχουμε το ίδιο θεραπευτικό αποτέλεσμα με τη μικρότερη δυνατή λειτουργική διαταραχή και όσο γίνεται πιο αναίμακτα.

ΑΝΑΤΟΛΗ ΠΑΤΑΡΙΔΟΥ

ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΩΤΟΡΙΝΟΛΑΡΥΓΓΟΛΟΓΟΣ ΚΕΦΑΛΗΣ & ΤΡΑΧΗΛΟΥ ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ

Επιστημονικός Συνεργάτης Νοσοκομείου “ΥΓΕΙΑ”

Πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης